Cesarz obudził się po raz drugi, niepewny, gdzie jest, Alatem pomógł mu wstać. "Co się stało?" zapytał.
Ali był zaskoczony, że urządzenie działało tak dobrze, jak wcześniej: „Zemdlałeś, myślę, że to całe podekscytowanie ostatnich 4 dni, związane z zabójstwami i stwierdzeniem, że za wszystkimi próbami stoi wujek”.
Z jakiegoś powodu Imperator myślał, że czegoś mu brakuje. Znając swoją córkę, był równie przebiegły jak ona. Charles patrzył z daleka, obserwując poziom swojej mocy, że ta migocząca tarcza, którą otrzymał, gdy był do przodu, miała być posłaniem boga, szkoda, że nie trwała długo. Wiedział, że dzięki lekkiemu wyczyszczeniu i przeprogramowaniu pamięci Imperatora ma teraz o wiele większą szansę na ukończenie misji. Cholera za każdym razem, gdy się zatrzymali, wyskakiwało gówno! Czy ten człowiek tak bardzo nienawidził?
Charles wyszedł z korytarza do innego pokoju, już miał wyjść, gdy matka Alatema weszła zaskoczona, tylko na chwilę szybko zamknęła drzwi blokując je.
„Więc to ty jesteś zakochana w mojej córce”, podniosła rękę, by go uciszyć, kontynuowała. „Widzę, dlaczego tak jest, tak, jesteś dla niej idealny, ponieważ zakładam, że jest dla ciebie”. Wyciągając rękę, wzięła go za ramię i poprowadziła w głąb pokoju, do pobliskiej ściany, naciskając 3 punkty w pobliżu zdjęcia, na którym ściana się otworzyła. „Szybko do środka!” Poradziła. Idąc za nim zamknęła drzwi i zapaliła świecę, odsłaniając mały pokój ze stołem i krzesłami.
„Usiądź, proszę pana, chcę osobiście podziękować panu za całe nasze życie”, ponownie podniosła rękę, aby go uciszyć, „Wiem, że jesteś tutaj, aby pomóc naszej rodzinie, jestem po twojej stronie, widząc Alatem tak szczęśliwą jak ona, jest wart wszystkiego, przez co przeszliśmy. Teraz wiem, że jesteś bardziej niż trochę ciekawy prawa, które nie dotyka żadnego królewskiego prócz królewskiego. Wzdychając, wzięła głęboki wdech. „Zaczęło się 100 lat temu na długo przed narodzinami Alatema, widzisz, że inni członkowie rodziny królewskiej, choć nie bezpośrednio w kolejce do tronu, mieli wiele… schadzki, można powiedzieć, że te niedyskrecje dały wiele potomstwa które były proste i zdeformowane, wielu członków rodziny królewskiej myślących, że nie mogą mieć normalnych dzieci, przestało próbować, a linia królewska prawie wymarła Cesarz, mój teść, myślał inaczej i przetestował wielu członków rodziny królewskiej, stwierdzając, że linia królewskiej krwi była czysta ale wielu z uh… innych, z którymi arystokraci lubią się bawić, nie było.
Charles pokiwał głową, to miało sens zakazać nawet dotykania? - Dlaczego zasada zakazu dotykania Impress? Czy bał się, że kobiety z obu kast zapłodnią tylko przez dotyk? Charles powiedział z lekkim niedowierzaniem.
Uśmiechnęła się, lubiła tego mężczyznę, zarówno inteligentnego, jak i przystojnego. „Proszę Mitę, a jeśli chodzi o dotyk, to zdecydował, że jeśli niższa kasta bała się dotknąć rodziny królewskiej, to byłby to najwyższy środek odstraszający od posiadania dzieci, choć to nie jest takie proste, że to odstrasza”. Charles ponownie kiwnął głową, teraz miało to o wiele więcej sensu, ale jak miał przez to przejść?
„Ok, więc jeśli nie-arystokrata zajdzie w ciążę, co by się stało?” – zapytał Charles, choć bał się, że zna już odpowiedź.
Wzdychając i biorąc głęboki oddech Mita zastanowił się przez chwilę, po czym odpowiedział: „Kara byłaby najsurowsza. Zwykle długo przeciągana, jak najbardziej bolesna śmierć, a w przypadku zajścia w ciążę przez królewskiego nie-królewskiego wówczas…, Usta Mity nagle opadły z rozdziawieniem: „Myślałem, że trochę przybrała na wadze! Ona jest, prawda? Jesteś ojcem, nieprawdaż?”
„Tak” – odpowiedział dumnie Charles – „stało się to, gdy szukaliśmy pradawnej maszyny do poślizgu w moim…” – Charles urwał, nie wiedząc, ile powiedzieć matce Alatema, chociaż był bliski zaufania jej, że nadal nie była pewna, czy nie wyda go w jednej chwili.
- Ach! Widzę, że JESTEŚ z przyszłości, tak jak podejrzewałam - ponownie podnosząc rękę, by go uciszyć - ciągnęła - jesteś oczywiście niezwykle błyskotliwym człowiekiem, który sam w sobie zwiększa twoje szanse o 50% na uratowanie całego naszego życia co najmniej kolejne 25%, ale zasady mówią, że musisz przejść testy, zanim zostaniesz królem”.
Oczy Charlesa rozszerzyły się, to wszystko? Piekło przynieś testy!
„Teraz nie myśl, że to wszystko jest takie proste, musisz udowodnić, że jesteś królewskim materiałem, przejść testy fizyczne, które mogą popchnąć człowieka na skraj przepaści. Wszystko to musi być zrobione publicznie” Mita obserwował, jak twarz Charlesa opada.
Szepcząc Charles powiedział: „Nie mogę tego zrobić, że jest to niemożliwe, nawet jeśli jestem usunięty z czasu, jest zbyt wiele reperkusji”. Mita widziała ból i agonię, przez które przechodził Charles, czuła do niego, że wiedziała, że nic nie może dla niego zrobić.
„Dlaczego? Jeśli odsuniesz się od czasu, tak jak to rozumiem, żadna wzmianka o tobie w przeszłości nie może zmienić przyszłości” – powiedział Mita, teraz zakłopotany sytuacją. Wzdychający Charles nie był pewien, jak mógłby wyjaśnić cały czas paradoks powtarzających się zmian.
„To nie jest wspomniana istota, to paradoks korekty czasu i dylatacji”. Charles widział po zmieszanym wyrazie twarzy cesarzowej, że nie rozumiała, o czym mówi. Wzdychający Charles spróbował objąć go własną głową w taki sposób, by mogła to zrozumieć. „Ok, chociaż zostałem usunięty od czasu, nadal jestem z tym związany, wszystko, co robię, wpływa na wszystko, co przeszłość i przyszłość, mogę tylko raz publicznie wpłynąć na przeszłość, po czym muszę się ukryć, słyszeliście teorię dwie takie jak obiekty nie mogą zajmować tej samej przestrzeni w tym samym czasie. To trochę tak, że gdybym wpadł na siebie, powstałe w ten sposób zniszczenie mogłoby zniszczyć cały czas i przestrzeń, a ja osobiście nie jestem jeszcze gotowy do działania.
Mita potrząsnęła głową, prawie wpadając na pomysł. „Byłabym taka dumna, mogąc nazwać cię synem, jesteś genialny, więc nic publicznego lub możesz nie być w stanie przeskoczyć czasu, jak widzę”.
„Tak, to plus fakt, że spotkałem wielu członków rodziny królewskiej w tym czasie i muszę powiedzieć, że wielu nie jest lepszych od zwykłych zabójców” – powiedział Charles prawie przestraszony tym, jak może się zachowywać.
Wzdychając, skinęła głową. „Tak, to, co powiedziałeś, jest bardzo prawdziwe, niestety zbyt wielu arystokratów staje się głodnych władzy i pragnie tylko władzy”.
Chwilę później jego komputer na nadgarstku zaczął cicho piszczeć, mówiąc cesarzowej, że musi odejść, ona skinęła głową. Charles zamrugał, zostawiając cesarzową samą z jej myślami. Nie wiedziała, że była tam para małych dziecięcych oczu, które obserwowały ją ze zdumieniem, gdy uświadomiła sobie, że zablokowane wspomnienia zalały jej umysł. Po cichu opuściła tył pokoju, który nazywała swoim pokojem zabaw, aby poszukać swojej siostry, wiedziała, że była z ich ojcem, ale nie była teraz pewna. Ali odetchnęła z ulgą, wycierając wszystkie te wspomnienia, które zaczynały ją męczyć, najpierw jej siostra, a potem ojciec, przynajmniej jego ojciec pozostanie na stałe, dopóki maszyna nie zdoła tego odwrócić. Komputer na nadgarstku cicho zapiszczał, informując ją o tym, że Charles wrócił na pokład statku, naciskając przycisk po tym, jak upewniła się, że jest sama, ona też zamrugała i zniknęła. Melina zamrugała mocno, jaka była jej siostra? obcy? wiedziała prawie wszystko, co było sekretne w pałacu, ale to było coś nowego, w co musiała się przyjrzeć. Cofając się, odwróciła się i zaczęła biec, kiedy prawie zderzyła się z ojcem.
O cholera! teraz co Ach! wiedziała! "Whoa maleńka, dokąd idziesz?" zapytał jej ojciec.
„Och, cześć tato, myślałem, że widziałem Alatem idącego w tę stronę. Chciałem jej pokazać moją nową sukienkę, o której myślałem, że muszę zrobić stres w szwach!” Dziewczynka zachowywała się tak podekscytowana, jak tylko mogła, mając nadzieję, że przekona ojca.
"Ach! Kolejna nowa sukienka i jaka modlić się o to tym razem? Twoje urodziny? Nie, to już za kilka miesięcy. Zbliża się bal? Nie, nie pamiętam żadnej. już miał nasz." Melina zaczynała panikować, co jeśli tata domyśli się, że nigdy nie będzie w stanie utrzymać tego w sekrecie, nie może okłamać ojca, jedynej osoby, którą kochała tak bardzo jak swoją mamę.
„Nie tato, po prostu chcę wyglądać tak ładnie, jak tylko mogę dla ciebie i mamy”. Melina powiedziała, że ma nadzieję, że to oszuka jej ojca, ojej, ale ten człowiek potrafił wydobyć z niej prawdę, wystarczyło, że jej siostra jej nie próbowała.
Posyłając jej ogromny uśmiech, przytulił ją mocno, „dziękuję za tego małego Mela, ach, gdyby tylko twoja siostra była bardziej do ciebie podobna”, potrząsając głową, przeszedł do dokończenia dnia.
Na pokładzie statku Charles krążył po sterowni, jak mógł być tak cholernie głupi! Wciąż mamrocząc do siebie chwilę później, kiedy Alatem przybył, ściągnął od niej twarde spojrzenie.
- Charles? Co się stało? zapytała zakłopotany wyraz jego twarzy, który zaczął ją niepokoić.
- To twoja matka – wypalił Charles.
„Moja matka?” Ali powiedziała nagle przerażone spojrzenie, „Jak się dowiedziała? Co ona wie?”
„Najwyraźniej o wiele więcej niż nam się początkowo wydawało, ona też widziała mnie po raz ostatni. Wie, że jesteś zakochany we mnie, a ja w tobie” – powiedział Charles. .., Karol ją kochał?!! Nigdy nie wypowiedział tych słów, podobnie jak ona. Serce Ali zaczęło bić szybciej, kochał ją! Na jej twarzy pojawił się ogromny uśmiech, który szybko zniknął, odezwał się ze złości i prawdopodobnie później nie mógł sobie przypomnieć.
Mówiąc głośno, Alatem zapytał: „Więc co zamierzasz zrobić? Nie możemy wymazać matki!”
„obecnie nie mam takiego zamiaru, jest bardzo przebiegłą kobietą, która najwyraźniej jest po naszej stronie,
Charles szczegółowo opisał wszystko, co wydarzyło się podczas spotkania z jej matką. Znowu zaskoczona tak, widziała też, jak przebiegła była jej matka, do cholery! Co zamierzali zrobić? Spełnili już prawie wszystkie kryteria, zostało ich tylko kilka, ale Alatem wiedział, że Charles nigdy się im nie podda.
Wzdychający Charles usiadł, przeglądając najnowsze dane, które wyświetlała cici, kolejna próba była wkrótce. Przeklinając pod nosem, sprawdził i ponownie sprawdził dane, co spowodowało kolejny ciąg kolorowych słów, od których nawet Alatem się zarumienił.
"Ally, cici, mamy tylko 3 godziny na uruchomienie planu, do cholery, powinienem był wiedzieć, że spróbują czegoś takiego!" – powiedział Charles, uderzając w ścianę obok niego.
– Czego zamierzają spróbować? – zapytała Alatem z zatroskanym wyrazem twarzy.
„Wierzę, że myślą, że gdyby zabili każdego członka rodziny oddzielnie, mieliby większą szansę na sukces, gdyby nie dwie najszybsze i najmądrzejsze AI, jakie kiedykolwiek powstały”, stwierdził Charles.
„Och kochanie, gdybyś nie był już Alatem, ogłuszyłbym cię i zatrzymałbym tu ze mną, seksowna bestio, mrurrrrrr!”
Ally powiedziała, że tym razem tylko trochę denerwuje Charlesa.
Godzinę później obie AI w końcu otrzymały odpowiedź, „analiza zakończona, aby wykonać to zadanie do końca, musisz znajdować się w 2 miejscach w odległości 2 minut od siebie, wystrzeliwując 2 pociski samonaprowadzające w pierwszym i 4 w sekund w przeciwnych kierunkach w ciągu 30 sekund od każdego zestawu. Ten czas musi być dokładny, jeśli spóźnisz się nawet o milisekundę, plan się nie powiedzie lub być może będziesz musiał na chwilę stanąć na drodze pocisków, aby ponownie wystrzelić. Zarówno Ally, jak i cici wtrącili się. Cholera, Charles spędził jedną z dwóch godzin, próbując zwiększyć moc, prędkość i celowanie 8 pocisków.
„Wszystkie obliczenia zakończone, wzrost mocy 20%, obliczanie prędkości, nastąpił wzrost prędkości o 15%. Obliczanie celu, wzrost tylko o 5%, choć zwiększy to czułość, kolejne 12,5% szans na powodzenie misji wzrosło z marnych 45 % do 65%. Czy Charles mógłbym zasugerować ponowne ustawienie blokady fazowej na 0,05 zamiast zaledwie 0,10?" Obie AI włączyły się.
Przez kolejne 20 minut Charles gorączkowo pracował nad zwiększeniem namierzania pocisków i zdolności egzekucyjnych. Wreszcie skończył, czekał, aż Ally, a potem cici je zbada.
„Analiza nowych korekt, osiągnięto znaczną czułość na poziomie 0.51, wskaźnik sukcesu wzrósł z 65% do 80%. Nowa regulacja pozwoli na błędne wyczucie czasu, a dokładność nie będzie bardziej sprzyjać równaniu.
Charles odetchnął z ulgą, że w końcu byli gotowi, ubrał Charlesa, żeby wyjść. Alatem pocałował go i obserwował odczyty, gdy przeniósł się do pierwszego miejsca. Coś niepokoiło Karola, jeśli brat cesarza był w więzieniu, to kto prowadził atak? Potrząsając głową, oczyścił myśli, najpierw ścigali cesarzową Mitę. Karol czekał kolejne 25 minut, zanim zabójcy pojawili się kolejne 5, a następnie, by uratować cesarza. W wyznaczonym czasie dwóch zabójców ruszyło, by zaatakować, Mita usłyszała dwa lekkie kaszle i rzuciła się na ziemię, ledwo chybiona przez nóż, który rzucił zabójca. Cesarz wraz ze swoją młodszą córką Meliną zwiedzał teren, przeprowadzając inspekcję wojsk. Nie było ich przez większość ranka. Melina niezmiernie cieszyła się czasem spędzonym z ojcem, ponieważ był ostatnio tak zajęty, że nie było wystarczająco dużo czasu. Właśnie minęli ostatnią kolumnę mężczyzn, kiedy zabójcy wykonali swój ruch, dwa krótkie odgłosy kaszlu sprawiły, że cesarz i Melina rzucili się na ziemię.
Niedaleko za nimi dwóch mężczyzn upadło na ziemię, obaj krzycząc, gdy kule eksplodowały w ich ciałach.
Melina krzyczała, przypominając sobie, kiedy ostatni raz słyszała te dźwięki, cesarz spojrzał na mężczyzn leżących martwych zaledwie 20 stóp od niego. Charles starał się zachować spokój, miał tylko 30 sekund na przeładowanie i strzelanie, przeklinając pod nosem, że udało mu się oddać jeden strzał, ale drugi nie trafił (cholera, to właśnie dostaję za pośpiech).
- Sojuszniku, potrzebuję nowych współrzędnych, druga szarża nie wystrzeliła - wyszeptał Charles, widząc, jak wojska zaczynają się zbliżać.
„Posłuszeństwo, musisz wystrzelić, gdy tylko się pojawisz, żebym mógł cię natychmiast wyciągnąć, albo pierwszy pocisk cię zabije, ponieważ będziesz na ścieżce zbyt blisko, by mógł odwrócić jej drogę na czas”. Głos Ally dochodził z komunikatora. Nie ryzykując, Charles przeładował obie kule, po czym Ally go wystrzelił. Jego palec już ściskając spust, Charles wystrzelił oba, a potem błysnął.
Na pokładzie Alatem odetchnął z ulgą przez kolejne nanosekundy i Charles też by nie żył. Obejrzała go, gdy tylko się pojawił, była pewna, że kula otarła coś, miała go prawie bez ubrania. Oddech Alatem zaczął lekko dyszeć, twardy kutas Charlesa już napinał jego szorty, cholera! Nigdy nie miała czasu, żeby wypieprzyć mu mózg, to musiało powstrzymać, że pragnęła go przez cały dzień.
Charles zapewnił ją, że nic mu nie jest, biegnąc do odczytów czujników. Obserwował, jak pierwsza kula znalazła swój ślad, trzecia, miała awarię zasilania i daleko mu do pałacowego pokoju dziecinnego. Charles miał nadzieję, że czwarty zdoła to zrobić, odległość, którą musieli pokonać, była daleko poza jakąkolwiek odległością, jaką kiedykolwiek dostał od tych pocisków. Wstrzymując oddech, patrzył, jak czwarta kula w końcu sprawiła, że pałac wpadł do pokoju dziecinnego, uderzając w drugiego zabójcę, ale nie eksplodując.
"Cholera! Już nigdy się nie śpieszę!" – krzyknął Karol.
- Co się dzieje, Karolu? - spytał Alatem.
„Drugi zabójca wciąż żyje, choć z tego, co widzę, nie potrwają długo, muszę iść!” Na wpół ubrany Charles wpadł do pokoju dziecinnego, pierwszy leżał martwy u jego stóp, młodszy mężczyzna. Druga starsza kobieta dyszała i próbowała dosięgnąć łóżeczka.
Chwytając ją za włosy, Charles warknął jej w twarz: „Kim jesteś?”.
Śmiejąc się, splunęła na Charlesa, a potem zabulgotała, gdy kula w końcu znalazła jej serce i rozerwała je na strzępy.
Wiedząc, że nie ma na to czasu, zeskanował zwłoki kobiety, naciskając przycisk na swoim komputerze, i błysnął, gdy do środka wbiegli żołnierze i pokojówki. pięść na ziemi. Znowu, ile razy tajemniczy człowiek miał ratować swoje życie? Myśląc przez chwilę, kiedy to światło zgasło, mógł przysiąc, że był to królewski MTM, który jego naukowcy opracowali 20 lat temu. Oznaczało to, że albo był arystokratą z dostępem do królewskiej maszynowni, albo pomagała mu córka, i zaryzykowałby zgadnięcie, że to drugie. Chwilę później odebrał telefon z żłobka, mężczyzna i kobieta próbowali zabić księcia i...
- Tak, wiem, że zastrzelił ich obu wysoki mężczyzna o prostym wyglądzie, dziękuję, że bardzo dobrze strzeżesz księcia. Wzdychając, miał już wracać do pałacu, kiedy jego żona zawołała histerycznie.
„Próbowali ponownie”, powiedziała mu.
„Tak, wygląda na to, że wszyscy byliśmy celem, łącznie z księciem. Powiedz mi, czy przeciętnie wyglądający wysoki mężczyzna strzelił z dziwnej broni i zabił zabójców?
Zaskoczona ukryła uśmiech, a potem spoważniała. „Masz na myśli tego samego, który uratował nas podczas proklamacji i balu?”
Kiwanie głową cesarza zaczynało odczuwać ból głowy, to był czwarty raz, co nigdy wcześniej się nie wydarzyło, tak, wiedział, że jego córka wiedziała, kim jest ten mężczyzna, ale można było torturować to dziecko, cóż, młodą kobietę i nigdy nic od niej nie dostać.
Alatem miał oszaleć z żądzy Charlesa, co się do cholery działo? Słyszała, że niektóre matki były o wiele bardziej napalone, gdy były w drugim trymestrze, ale to było śmieszne! Cholera! Gdzie on był? Jeśli szybko się tu nie pojawi, oszaleje!
Charles ponownie odetchnął z ulgą, sprawdzając linię czasu, wydawało się, że rozszerzyli imperium tylko do 25 lat, teraz cholernie dużo dziwnych rzeczy się wydarzyło! Takich jak wprowadzenie cl... Alatem złapał Charlesa i praktycznie ciągnął go do łóżka w kącie, "Ali? Ok, kochanie?"
"NIE! Potrzebuję tego sztywnego kutasa we mnie TERAZ!" krzyknęła, starając się zedrzeć z niego ubranie, ale bezskutecznie.
Rzucając ubrania jak najdalej od niej, jej stopa stukała o podłogę, gdy niecierpliwie czekała, aż Charles się rozbierze. Popychając go na łóżko, wczołgała się na niego i bez ostrzeżenia wepchnęła swoją cipkę w dół jego wału, z satysfakcjonującym pomrukiem, w końcu westchnęła!
Alatem miała spermę co najmniej 3 razy w ciągu następnych 20 minut, kiedy zadzwoniła jej matka.
- Mamo, ugh! Nie mogę o tak, w ten sposób! W tej chwili mamo, Karolu, nie waż się przestać!
„Alatem przyjdź tak szybko, jak tylko możesz”, jej matka uśmiechnęła się do swojego kalamburu, „Może wpadnę na pomysł, żeby zrobić Charlesa królewskiego bez publicznego pokazu”.
Alatem prawie przestał się ruszać, ale Charles czuł się tak cholernie dobrze, jak zawsze. Charles nie wiedział, co robi, ale podobało mu się powitanie, jakie otrzymał. W końcu nie mogąc się powstrzymać, Charles jęknął, gdy wjechał głębiej i wysadził swoją spermę głęboko w Alatem, która krzyczała przez swój czwarty orgazm. Cholera, pomyślała, że za pierwszym razem, gdy Charlesowi musi się poprawiać, całując go, odsunęła się i przytuliła do niego zasypiając.
CIĄG DALSZY NASTĄPI